Je krijgt alle ruimte en handvatten voor een goede re-integratie, met nadruk op familie en verbinding.

Elias (38) uit Enschede straalt rust uit. Hij verblijft nu ongeveer een half jaar in Huis van Herstel Twente en vertelt dat de weg naar hiernaartoe eenvoudig was. Het eerste wat hem hierin aansprak was de laagdrempeligheid. De verhalen van anderen, deelnemers die hij eerder had gesproken, maakten indruk. Vooral een filmpje van een deelnemer gaf hem het gevoel dat hier iets anders gebeurde; iets écht persoonlijks.

"Bij Huis van Herstel Twente is het anders dan in de PI," vertelt Elias met een glimlach. "Geen hiërarchie, geen muren van afstand. Iedereen is aanspreekbaar. Dat geeft respect en vertrouwen." Vanuit zijn rol als reiniger komt hij gemakkelijk in contact met andere deelnemers. Hij voelde zich hierdoor meteen opgenomen in de groep.

Het programma bracht tot nu toe voor Elias niet alleen praktische voordelen zoals het behalen van certificaten in EHBO en heftruck rijden, maar vooral ook persoonlijke groei. Middels zijn traject, waar ook omgekeerd bezoek deel van uitmaakt, heeft hij zijn relatie met zijn dochter versterkt. "Die laagdrempeligheid maakte het voor haar mogelijk om open te zijn over haar gevoelens. Toen ze me hier voor het eerst bezocht en haar emoties vrij durfde te laten, voelde ik hoeveel ik had gemist."

Dat inzicht was een kantelpunt. Huis van Herstel Twente bood hem de ruimte om kritisch naar zichzelf te kijken. "Zelfreflectie en bewustwording zijn enorm belangrijk geweest," vervolgt hij bedachtzaam. "Ik heb een delict gepleegd. Is het allemaal waard geweest? Dat vraag je jezelf dan af. En het antwoord is helder: nee, want ik wil meer van mijn leven maken."

"Zelfreflectie en bewustwording zijn enorm belangrijk geweest. Ik heb een delict gepleegd. Is het allemaal waard geweest? Het antwoord is helder: nee, want ik wil meer van mijn leven maken."

Elias vertelt met enthousiasme over zijn toekomstplannen. Hij heeft inmiddels werk gevonden voor het laatste deel van zijn traject en hoopt binnen dat bedrijf door te kunnen groeien. Zijn doel is duidelijk: "Over vijf jaar wil ik mijn eigen huis gekocht hebben. Stabiliteit, dat is waar ik nu aan bouw."

Wat hem heeft verrast is dat hij middels maatwerk binnen het vaste kader in de gelegenheid wordt gesteld om de moskee te bezoeken of boodschappen te doen in de buurt: "Daar laadt mijn accu helemaal van op."

Ook het goede contact met de gemeente had hij van tevoren niet verwacht: “Je hoeft ook niet met vragen rond te blijven lopen, je kan ze gelijk stellen via de app of telefonisch. Ook komen ze regelmatig hier.”

Wanneer hem gevraagd wordt wat hij anderen zou aanraden die twijfelen, aarzelt hij geen moment: "Je krijgt hier alle ruimte en handvatten voor een goede re-integratie. Huis van Herstel Twente legt sterk de nadruk op familie en verbinding. Dat is uniek. Mijn mentor is zelfs met mij meegegaan naar het graf van mijn zwager, die tijdens mijn detentie in de PI was overleden. Dat mijn mentor deze mogelijkheid bood, heeft mijn rouwproces alleen maar versterkt."

Terwijl Elias naar de toekomst kijkt, doet hij dat met een gerust hart. De sfeer, de openheid, en de ondersteuning hebben hem veranderd. "Ik durf nu meer over mijn gevoel te praten. De band met mijn omgeving is sterker geworden. Dat had ik niet verwacht, maar het betekent alles voor mij."